Locatie
Assebroek
Bisdom Brugge
Datum
2024
Vanuit een aanvoelen van een diepe maatschappelijke nood aan zingeving en vanuit de zoektocht om mensen in kwetsbaarheid nabij te zijn, ontstond tijdens de Open Denkavonden in de aanloop naar de start en uitbouw van het Trudocentrum en vanuit de werkgroep Mensen voor mensen het initiatief om een ontmoetingsgroep rond zingeving op te starten voor mensen met een psychische kwetsbaarheid, verlieservaring, eenzaamheid, levensvragen, chronische ziekte of beperking.
We willen gehoor geven aan en inspelen op:
- de innerlijke oproep tot medemenselijkheid
- de oproep vanuit het evangelie
- de dynamiek van onze geloofsgemeenschap
- de vermaatschappelijking van de zorg
- de symboliek/ betekenis van een labyrint
… we laten ons o.a. inspireren door de presentietheorie van Andries Baert, theoloog en filosoof, waarbij ”er zijn mét en voor elkaar” centraal staat, ongeacht in welke situatie zinvragen zich stellen. Het herstel, de heling bevindt zich in een positieve relationele dynamiek van “aandachtig en liefdevol nabij zijn”.
Kern van de presentietheorie:
- gezien worden en au serieus genomen worden
- niet in de steek gelaten worden
- hulp krijgen van iemand die voelt als “een zus of broer”, of als vriend of vriendin. (Stichting Presentia Z.D..).
De symboliek van een labyrint mag spreken: in een labyrint kan je nooit verloren lopen. Het is een pad van zoeken, draaien en keren maar je komt steeds bij de kern uit. We gaan met deze werking naar de diepte om heel specifiek ondersteuningsnoden te beluisteren. Vragen als : “Kunnen sommige dagen eindeloos lang en lastig zijn?, “Heb je mooie ervaringen gehad maar kan je ze met niemand delen?, … geven de werking richting.
23 januari 2025
Eindelijk was het zover. Na een lange en intensieve voorbereiding. Onze eerste bijeenkomst van ‘Labyrint’.
We waren al vroeg in het Trudocentrum om alles tot in de puntjes voor te bereiden. Voorop stond dat we de ontmoetingsruimte een gezellige uitstraling wilden geven zodat elke deelnemer onmiddellijk zou voelen: hier zijn we welgekomen, hier is het een ‘warme’ plaats om te zijn. Een tafel met verschillende ‘kopjes’ nodigde uit om een tasje koffie/thee te drinken. Op de ontmoetingstafel enkele bloemetjes, kaarsjes, schelletjes cake als versnapering. En de fotokaarten voor onze eerste kennismaking.
Op een andere plaats in de ontmoetingsruimte een kring van stoelen rond een houten blok met daarop onze mooie steen en er rond lotushoudertjes met kaarsjes die branden. Het rode hart dat op ons onthaaltafeltje stond sprak ervan dat we elk één met een open hart vol liefde wilden ontvangen.
Het was nog geen 10 uur toen de eerste deelnemer al aankwam. Er was een verwelkoming aan onze poort (ingang) en ook aan ons onthaaltafeltje waar de deelnemer een naamkaartje met clip ontving.
De één na de ander kwam binnen en we mochten reeds 6 mensen ontvangen. We waren daar heel gelukkig om. Een mooie start. We hadden de juiste doelgroep bereikt, vanuit de verschillende contactadressen die we hadden aangeschreven…
Algauw kwamen de deelnemers met elkaar in gesprek. Vanaf het begin leek er een grote openheid te bestaan om met elkaar te ‘delen’. Er was een rustige en open sfeer met een grote luisterbereidheid en een diep vertrouwen.
Was het ons warm onthaal dat het deed? In elk geval : vanaf het begin hadden we een zeer goed gevoel.
Na verloop van de bijeenkomst ging iedereen tevreden naar huis.
We kregen van één van de deelnemers volgend berichtje :
“Bedankt voor zo’n warme ontvangst deze morgen. De gesprekken van de aanwezigen zinderen nog na. Een eerste ontmoeting, zo mooi en warm georganiseerd: zowel de uitleg van de naam ‘Labyrint’, het filmpje, het kiezen van het kopje, de koffie, het gebak, de kaartjes met vragen die aanzetten tot gesprek, de cirkel met de kaarsjes en de steen.”