
De Paulusgemeenschappen zijn een intensieve samenwerking van verschillende Nederlandstalige katholieke gemeenschappen in Brussel. Met deze samenwerking willen we inspelen op de toekomst van de Nederlandstalige kerkgemeenschap in Brussel om zo nog beter een lichtpunt en inspiratiebron te zijn voor onze hoofdstad en haar inwoners.
De Paulusgemeenschappen: een nieuwe realiteit in de Nederlandstalige Brusselse kerk
De naam ‘Paulusgemeenschappen’ zegt iets belangrijks over zowel de pastores als over de gemeenschappen. Vooreerst zegt het over de pastores, die vanaf nu als team samen verantwoordelijk zijn voor de verschillende gemeenschappen, dat ze ervoor kiezen om in hun ambt eerder ‘Paulusfiguur’ dan ‘Petrusfiguur’ te zijn. Petrus was diegene die de gemeenschap leidde, die de beslissingen nam en alles regelde. Paulus daarentegen was diegene die van gemeenschap naar gemeenschap trok. Het waren hierbij de gemeenschappen zelf die de verantwoordelijkheid hadden. Paulus ging er enkel naar toe om te bemoedigen, om te ondersteunen en te enthousiasmeren. Dit is het leiderschap dat ons voor ogen staat: een dienend leiderschap ten dienste van de verschillende gemeenschappen. De naam ‘Paulusgemeenschappen’ zegt daarnaast ook iets over de gemeenschappen zelf. Het zegt vooreerst dat die gemeenschappen een zekere vorm van zelfstandigheid hebben, zelf de zaken in handen nemen, en dit in de mate van het mogelijke en overeenkomstig de talenten en charisma’s die in de gemeenschap leven. Ook zegt het iets over de verscheidenheid van de gemeenschappen. Er mag en er moet zelfs verschil op zitten. Niet elke gemeenschap moet dezelfde zijn. De ene gemeenschap besteedt misschien meer aandacht aan diaconie, de andere aan liturgie, en ook die liturgie hoeft niet overal dezelfde te zijn. Deze verscheidenheid is juist de rijkdom in onze Brusselse kerk! Ook zijn Paulusgemeenschappen open gemeenschappen: ze staan open naar elkaar, ze staan open naar de wereld, naar de stad, naar de noden van mensen vandaag, en ze staan ook open naar andere (Brusselse) gemeenschappen die niet tot de Paulusgemeenschappen behoren
Tijdens het werkjaar 2024-2025 wordt er voornamelijk ingezet op twee speerpunten in de samenwerking. Enerzijds de communicatie, anderzijds de catechese. Op vlak van communicatie is er dit jaar een gezamenlijke redactieploeg voor de verschillende edities van Kerk en Leven ontstaan, en in januari 2025 zijn we gekomen tot één editie van Kerk en Leven voor alle gemeenschappen. Tevens wordt momenteel werk gemaakt van een eigentijdse en interactieve website waar ruimte is voor de nodige info, maar ook voor blogs, geloofsverkondiging, … Naast communicatie is ook de catechese een belangrijk aandachtspunt tijdens dit werkjaar. Een werkgroep is momenteel druk bezig om tegen september 2025 een gezamenlijke catechesewerking te ontwikkelen voor ouders en kinderen die eigentijds is en inspeelt op de leefwereld van mensen vandaag.
Tevens is er een gezamenlijke pastorale ploeg in het leven geroepen die over de grenzen van de verschillende gemeenschappen heen gaat, werd op 2 november een gezamenlijke dodenherdenking georganiseerd en was er een gezamenlijke vormingsavond met Christophe Vekeman. In 2025 zal er één Paaswake gehouden worden voor alle gemeenschappen en komt er ook een gezamenlijke Pinksterwake.
Tracing Grace
18e etappe (13 december 2022)
Boodschap van Kerkhoek aan parochie Grimbergen.
We willen je als symbool ter attentie van een volgend project deze supersize lolly en dit boekje meegeven “Vertel mij over de Bijbel”. Het illustreert onze insteek om kinderen in het midden te zetten, om hun niet alleen ‘snoep’ met te geven, waardoor ze volop kind kunnen zijn, maar ook rijker voedsel voor hun ziel, door met bijbelverhalen op hun niveau aan de slag te gaan.
Curd Fieux, diaken


UIT HET REISDAGBOEK
Het overleg met Kristof Lataire, die ik als innovatiecoach al enkele keren mocht ontmoeten en hier werd ingehuurd als projectverantwoordelijke, heeft verschillende gespreksonderwerpen. Als pater Johan terug komt, hebben we het over het streamingsproject, waarmee deze parochie geselecteerd werd. De link met het woonzorgcentrum is voor ons de meest interessante, maar een corona-uitbraak maakt contact met de plaatselijke pastorale animatie-team onmogelijk. De vraag blijft hoe dit project een bijdrage kan leveren aan het leerproces voor de creatie van levende digitale gemeenschappen?
Naast het streamen zelf, dat op zich niet vitaliserend is, moet er namelijk ook nagedacht worden over de omkadering errond. Hoe kan waargemaakt worden dat het volgen van een gestreamde viering meer wordt dan kijken alleen? Dat het ook “beleving” wordt op een andere, nieuwe manier? Het vooruitzicht dat ze hun opgedane kennis willen delen in een webinar, biedt mooie perspectieven voor het intussen opgebouwde netwerk van innovatieve projecten.